Οι χαρούμενες φωνές των παιδιών ακούγονται στις αυλές των σχολείων. Η έναρξη της σχολικής χρονιάς όμως, βρίσκει εκπαιδευτικούς και γονείς αγανακτισμένους με τη συνεχιζόμενη κυβερνητική επίθεση. Ανήσυχους αλλά και σαστισμένους και κυρίως προβληματισμένους από την «έλλειψη ελπίδας».
Έτσι και εμείς οφείλουμε να σχεδιάσουμε συγκροτημένα, ενωτικά τη συνολική μας στάση και παρέμβαση. Τόσο σε εθνικό επίπεδο, προβάλλοντας την εναλλακτική μας πρόταση και την ανάγκη αριστερής συμπόρευσης –με μαζικές και μαχητικές πρωτοβουλίες που θα συνεγείρουν και θα ξεσηκώνουν το λαό- όσο και στο εκπαιδευτικό πεδίο. Μέσα από τη λειτουργία των συλλόγων γονέων αλλά και με τη δημιουργία ενός εκπαιδευτικού και κοινωνικού μετώπου αντίστασης σε κάθε σχολείο και σε κάθε γειτονιά και πόλη.
«Εκλογική» η φετινή σχολική χρονιά
Από το Σεπτέμβρη ως τον Δεκέμβρη (ή αρχές Φλεβάρη –μαζί με τους βαθμούς-για τα λύκεια), με απόφαση των γενικών συνελεύσεων των συλλόγων γίνονται οι εκλογές για τα Διοικητικά Συμβούλια και αντιπροσώπους στις ενώσεις γονέων. Οι φετινές εκλογές θα γίνουν με πολλούς άνεργους γονείς, με μισθούς πείνας για τους εκπαιδευτικούς, με σχολεία χωρίς χρήματα και βασικές υποδομές και ακόμα με υποσιτισμένους μαθητές. Αλλά και με φασίζουσες ομάδες –οργανωμένες από το παρακράτος ,με την ανοχή ή και στήριξη του κράτους-να επιδιώκουν να δώσουν «διέξοδο» στη νεανική αμφισβήτηση και δυναμική.
Οι δικές μας προτεραιότητες
-Είναι αναγκαία προϋπόθεση ότι τουλάχιστον όσοι έχουν αναφορά στο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ θα ενεργοποιηθούν δυναμικά και ενιαία-τι κόμμα θα φτιάξουμε άλλωστε;-συμβάλλοντας στη συγκρότηση ενός μετώπου αντίστασης και δημιουργίας στα σχολεία. Συριζαίος ή ανταρσία ή κουκουές ή ανένταχτος αλλά και κάθε προοδευτικός γονιός ή εκπαιδευτικός μπορούμε ΜΑΖΙ.
-Να υπερασπιστούμε το Δημόσιο σχολείο και να αντισταθούμε στην διάλυση του.
-Να οργανώσουμε την αλληλεγγύη, στα ενισχυτικά μαθήματα (όπως γίνονταν πέρσι στην Πετρούπολη και σε άλλες περιοχές ), με στήριξη σε οικογένειες που επιχειρούν να τους κόψουν το ρεύμα, με ενίσχυση σε μαθητές που υποσιτίζονται. Η παροχή ενός «μικρού» γεύματος στους μαθητές που έχουν ανάγκη είναι αίτημα μας που μπορεί να υλοποιηθεί (το πετύχαμε πέρσι και χρειάζεται να συνεχιστεί και να επεκταθεί). Η ενεργοποίηση των δημοτικών δομών-παιδικοί σταθμοί κλπ-και η συνεργασία με επαγγελματίες κάθε πόλης για προσφορά τροφής ,είναι επιλογές που επιβάλλεται να κάνουμε.
Η συνεργασία με τους γιατρούς (νοσοκομειακούς ,του ΕΟΠΠΥ ή ελεύθερους επαγγελματίες) μπορεί να σώσει ανθρώπινες ζωές. Δίκτυα αλληλεγγύης και εστίες αντίστασης λοιπόν παντού .
Στην οργάνωση της αλληλεγγύης υπάρχει η ανάγκη να αντιμετωπίζουμε έναν κίνδυνο. Να μην συμβιβαστούμε με την κατάσταση φτωχοποίησης και τη μιζέρια- να μην βολευτούμε. Να γίνεται συνείδηση πως η εργασία, η τροφή, το ρεύμα και το νερό, η δημόσια –δωρεάν παιδεία, είναι δικαίωμα μας. Να γίνει συνείδηση η ανάγκη συλλογικής δράσης για την ανατροπή των μνημονιακών πολιτικών. Και αυτό δεν είναι πρόσχημα για να μην κάνουμε τίποτα …μέχρι να έρθει ο σοσιαλισμός. Όμως δεν μας αξίζει οι μισοί να γίνουμε επαίτες και οι άλλοι μισοί «φτωχοπρόσκοποι ».
Στην πρόσφατη ιστορία άλλωστε της Ελλάδας η αλληλεγγύη και ο απελευθερωτικός αγώνας ήταν άρρηκτα δεμένοι.
-Μα δεν υπάρχουν λεφτά-λένε οι κυβερνώντες και τα «παπαγαλάκια» τους. Πρέπει να πληρώσουμε για φωτοτυπίες, για πετρέλαιο …για να βοηθήσουμε τα παιδιά μας. Αξίζει να αντιπαρατεθούμε με τέτοιους λαϊκισμούς.
Στάση πληρωμών όλων των σχολείων –πριν την χρεοκοπία τους-στους λογαριασμούς κοινής ωφέλειας, μέχρι η κυβερνητική τρόικα να ρυθμίσει τα χρέη και τις ανάγκες των σχολικών μονάδων.
Ας δώσουμε μάχη ώστε ούτε ένα ευρώ να μην πληρώσουν οι γονείς. Να διεκδικήσουμε υπερασπιζόμενοι- σαν εκπαιδευτική κοινότητα- το κοινό μας σπίτι , απαιτώντας και από τους Δήμους να μπουν μπροστά στους αγώνες.
Άλλωστε –μη σκας- βοήθεια σε όσους έχουν ανάγκη προσφέρει ο Σκάι και EUROBANK (εταιρική κοινωνική δράση, τη λέει, με σχολικά είδη σε πολύτεκνες οικογένειες). Τους «ευχαριστούμε» αλλά εμείς διεκδικούμε από τη EUROBANK και τις «αδελφές της τράπεζες» να «κουρέψουν» τα δάνεια των μικροϊδιοκτητών.
Πολιτισμός στα σχολεία
Εδώ και πολλά χρόνια στα σχολεία γίνεται παραγωγή συλλογικής δημιουργίας στο θέατρο, στη μουσική αλλά και στις περιβαλλοντικές δράσεις. Είναι ίσως οι πιο ενδιαφέρουσες ώρες για μαθητές και εκπαιδευτικούς σε σχέση με την υπόλοιπη εκπαιδευτική ζωή. Με τους μαθητές πρωτοπόρους αυτές οι δράσεις να ενισχυθούν, με πιο αποφασιστική συνδρομή των εκπαιδευτικών και των συλλόγων γονέων. Να ενταθεί η μορφωτική παρέμβαση για το ρόλο και τη δράση των φασιστικών ομάδων, με πολύμορφες εκδηλώσεις και όχι με «άχαρους» και απωθητικούς αφορισμούς.
Ώστε η δημιουργία να είναι διέξοδος για τους μαθητές-μαθήτριες.
Το ξερίζωμα της «Χρυσής Αυγής» από τα σχολεία περνάει και μέσα από τη συλλογικότητα, τη μόρφωση, τον πολιτισμό. Για να ξεθεμελιώσεις τον συντηρητισμό και τη βία χρειάζεται να έχεις την ικανότητα –και τη διάθεση- να φυτεύσεις. Και αυτή η σπορά απαιτεί μαθητές, γονείς και δασκάλους ΜΑΖΙ. Τα πράγματα δεν είναι εύκολα σε καμιά από τις παραπάνω κατηγορίες.
Το κίνημα γονέων
Είναι κοινός τόπος πως η οργάνωση και τα αντανακλαστικά του κινήματος των γονέων είναι αναντίστοιχα με τις ανάγκες των καιρών.
Εμείς πρέπει να συμβάλλουμε για την «επιβολή» της παρουσίας του συλλόγου σε κάθε σχολείο, την κοινή δράση με τους εκπαιδευτικούς κάθε σχολείου, το κλίμα συνεργασίας με τους μαθητές. Ταυτόχρονα φέτος πρέπει να αντιμετωπίσουμε την έλλειψη ενώσεων και ομοσπονδιών γονέων σε Δήμους και Περιφέρειες, δημιουργώντας εκεί που δεν υπάρχουν. Έτσι και η «κουτσή» Ανώτατη Συνομοσπονδία Γονέων Μαθητών Ελλάδας (ΑΣΓΜΕ) θα τρανέψει και ίσως θα μπορεί να έχει κύρος και ουσιαστική παρέμβαση .
Καλημέρα Κεμάλ…αυτός ο κόσμος πρέπει να αλλάξει
Μπορούμε μαζί εκπαιδευτικοί, γονείς και μαθητές να υπερασπιστούμε τη ζωή μας, να αμυνθούμε στη λαίλαπα αλλά και να επιτεθούμε-αύριο-φτιάχνοντας μαζί με το εργατικό κίνημα (που η ανασύνταξη του επιβάλλεται ) ένα σχέδιο ριζοσπαστικών μεταρρυθμίσεων που απαιτεί ο τόπος. Δεν είναι πλέον η ώρα «να τους ταράξουμε στη νομιμότητα» αλλά να οργανώσουμε την «έφοδο του λαού». Με την πολιτική εκπροσώπηση της ριζοσπαστικής αριστεράς και τη δυναμική παρουσία του λαϊκού κινήματος μπορεί και να χαράξει…
Δημήτρης Κοντός-Φυσικός
Αντιπρόεδρος της ΑΣΓΜΕ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου